Agactan düserken
Tutundugum son dal sendin
Vucumdan akan kanin son damlasi sen
Hayata küsmüsken
Beni yasama tekrar baglayan sen
Her nefes alisimda
Bana ferahlik veren de sen
Yedigim yemegin son lokmasi
Ictigim suyun son damlasi
Sen, yine sen...
Kurumus, suya hasret dudaklarimi
Islatan sen
Sevmeyi ve sevilmeyi
Bana ögreten sen
Icim karardiginda
Aydinlatan sen
Ve birden her seyi bitirip
Beni ucuruma iten yine sen...
Gökyüzündeki yildizlar ve gecenin karanligi sahitti
Tek sen yoktun yanimda, ama yine de vardin sanki
Yildizlar artik terketmisdi, ayni senin gibi
Gecelere anlattim, onlarla agladim
Ama onlar da sustular, ayni yüce daglar gibi
Sustular, sadece sustular, beni dinleyip seninle gittiler
Gitme deseydim, yine de gider miydin?
Seni biraktigim o yerde,
bir gün dönersem seni yine bulabilir miyim?
Sana dönersem, yine beni sever misin?
Yildizlar ve mehtap sahilimiz olur mu yine
Yoksa acimadan ezip gecer misin, sahildeki kumlar gibi
Acimadan o mutlu günleri gecmisinden siler misin?
Bakmam yüzüne, baska bir el tutarsan
Affetmem seni sözünden geri dönersen
Kann aglarim, benimle iliskini kesersen
Kosmam pesinden, pisman olup, bana dünyayi versen
Elveda ismi sakli sevdigim elveda
Ayrilik benim sonum olacaktir
Mutlu günler, o atesli geceler sana
Benden ebediyen hatira kalacaktir
Sen de Nerden Ciktin
En güzel mektuplarimi sana yazmadim mi,
en güzel siirlerimi sana okumadim mi?
mutlulugu tekrar yakaladim sanmistim,
meger sen de yalanciymissin, yanilmisim...
beraber aglayip beraber gülecektik,
acilara gögüs gerip, dirinecektik,
zor günde, iyi günde beraber olacaktik,
meger sen de yalanciymissin, yanilmisim...
kaderimizde ne yaziyorsa, o olsun,
sen de git, yolun acik olsun,
belki benden iyi mektup yazan,
siir okuyan birini bulursun.
Meger sen de yalanciymissin, yanilmisim...